کد مطلب:119232 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:91
سپس فرمود: آری مگر این كه بخواهی به این وسیله به آخرت برسی. (آن را پل معنویات قرار دهی.) مانند آن كه (1) در این خانه از مهمان پذیرایی كنی، (2) صله ی رحم نمایی، (3) حقوق واجب خود (مانند زكات) را از این خانه خارج كنی و به اهلش برسانی. فاذا انت قد بلغت بها الاخره: كه در این صورت، با داشتن همین خانه هم به آخرت نائل شده ای. علاء عرض كرد: ای امیر مومنان! از برادرم «عاصم بن زیاد» پیش تو شكایت می كنم! امام فرمود: برای چه؟ مگر چه كرده؟ علاء عرض كرد: عبایی ناچیز پوشیده و از دنیا كناره گرفته است. علی علیه السلام فرمود: «او را نزد من بیاور». وقتی كه عاصم به حضور علی علیه السلام آمد، حضرت رو به او كرد و فرمود: یا عدی نفسه! لقد استهام بك الخبیث، اما رحمت اهلك و ولدك... ای دشمنك جان خود، شیطان بر تو راه یافته و تو را صید كرده است، آیا به خانواده ات رحم نمی كنی؟! تو خیال می كنی خداوند كه زندگی طیب و خوب را بر تو حلال كرده، دوست ندارد از آن بهره مند شوی؟! انت اهون علی الله من ذلك: [صفحه 183] تو بی ارزش تر از آنی كه خداوند با تو چنین كند. عاصم عرض كرد: «ای امیر مومنان! ولی تو با این لباس خشن و غذای سخت و ناگوار به سر می بری و من از تو پیروی می كنم». امام فرمود: عزیزم! من مثل تو نیستم. ان الله تعالی فرض علی ائمه العدل ان یقدروا انفسهم بضعفه الناس كیلا یتبیغ بالفقیر فقره: خداوند متعال بر پیشوایان عدل و حق، واجب كرده است كه بر خود سخت گیرند و شیوه ی زندگیشان را هماهنگ با وضع زندگی طبقه ی ضعیف مردم قرار دهند، تا ناداری و فقر، فقیر را از جا بدر نبرد![1]. یعنی، ناداری فقیر، موجب نافرمانی او از خدا نشود و تنگدستی و فشار زندگی موجب آن نشود كه به فقیران سخت بگذرد. به این ترتیب امام علی علیه السلام در این فراز، چندین درس آموخت: 1- عیادت بیمار 2- نهی از افراط و تفریط در زندگی 3- پل قرار دادن دنیا برای آخرت 4- تعیین وظیفه ی رهبران حق در انتخاب زندگی ساده. در اصول كافی آمده: عاصم پس از شنیدن سخن امام علیه السلام، بی درنگ آن را پذیرفت، عبای خشن را كنار گذاشت و لباس نرم پوشید.[2].
یكی از دوستان علی علیه السلام به نام «علاء بن زیاد» در بصره سكونت داشت، روزی علاء بیمار شد. امیر مومنان علیه السلام به عیادت او رفت. وقتی خانه ی عریض و طویل و وسیع علاء را دید، فرمود: «این خانه با این همه وسعت را در این دنیا برای چه می خواهی؟ با اینكه در آخرت به آن نیازمندتر هستی؟!»
صفحه 183.